Dlaczego tak ważne jest twarde podłoże do nauki aktywnego podporu?
Podpór na niestabilnym podłożu vs podpór na stabilnym podłożu
Zacznijmy od prostego przykładu
Czy jeżeli dziecko nie umie stanąć na jednej nodze na podłodze, to czy lepiej ćwiczyć z nim na dysku sensomotorycznym? Wiem, że tym bardziej mu się to nie uda. Stanie na niestabilnym podłożu jest progresem w terapii, a więc elementem utrudniającym dane ćwiczenie.
Brak umiejętności prawidłowego AKTYWNEGO podporu w pozycji na brzuchu niemowlęcia, to codzienność każdego terapeuty.
Co przemawia za terapią neurofizjologiczną i wyborem do nauki podporu (nauki przyjęcia dobrej pozycji!) twardego podłoża?
Stabilne podłoże umożliwi dziecku przyjęcie dobrej pozycji ciała z punktu widzenia biomechaniki. Mamy na myśli równo w odniesieniu do pola podparcia. Ten element daje jasną informację do ośrodkowego układu nerwowego —>mam bezpieczne i stabilne podłoże
Stabilna pozycja da możliwość i potencjał do wytworzenia siły, aby osiągnąć aktywny podpór np. podpór na nadkłykciach przyśrodkowych lub wyższego podporu na dłoniach
Podpór na dłoniach to umiejętność wygenerowania takiej siły mięśniowej, aby unieść masę swojego ciała
Stabilne pole podparcia umożliwi fizjologiczne ustawienie kręgosłupa.
W końcowym efekcie profit z takiej terapii będzie większy, gdyż dziecko nie będzie męczyć się z utrzymaniem niestabilnej pozycji np. na piłce korzystając z mechanizmów wspomagających.
Stabilne podłoże da potencjał do większej koncentracji dziecka na danym ćwiczeniu, ale także zwiększy efektywność terapii na docelowej pozycji lub ruchu.
Ćwiczenia na niestabilnym podłożu utrudniają dziecku osiągniecie najlepszego jakościowo wzorca, takiego jak stabilnego leżenia na podłożu na nadkłykciach przyśrodkowch lub wysokiego podporu.
Biorąc dla przykładu ćwiczenie- pompka na podłożu statycznym lub dynamicznym np. jakim jest piłka.
Kiedy my sami ćwiczymy na piłce, walczymy z własnym ciałem aby nie upaść, stąd jeśli przeniesiemy to analogicznie na małe dziecko, które dopiero uczy się podpierać, łatwo możemy wywnioskować, że stabilne podłoże jest bardziej sprzyjające tym treningom.
Ważne : ćwiczenie umiejętności na niestabilnym podłożu uznajemy jako progresję poziomu trudności danej umiejętności i wprowadzamy ją wówczas, gdy dana umiejętność została opanowana w sposób prawidłowy na stabilnej płaszczyźnie podparcia.
Jak zachowa się głowa, kręgosłup, miednica? A jeśli dziecko ma dodatkową asymetrię w odcinku piersiowym kręgosłupa?
Na niestabilnym podłożu my terapeuci mamy jeszcze większą trudność „panowania” nad dzieckiem a konkretnej pracy nad celem jaki sobie postawiliśmy. Dziecko często będzie nam uciekać w nieprawidłową pozycję ciała, złe trajektorie ruchu i będzie odbiegać od fizjologicznych wzorców ruchowych adekwatnych do wieku.
PAMIĘTAJMYcel terapii jaki sobie obierzemy i droga jaka nas do niego doprowadzi ma być zgodna z
Rozwojem ontogenetycznym dziecka
Biomechanika ciała
Fizjologia
Szukamy i analizujemy tematy które budzą wiele pytań